Skip to main content

Ramesh to Ramya ( part-7 )

 போற வழியிலேயே ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸ்ல புக் பண்ணி இருந்ததால என்னுடைய பெட்டிக்குள்ளேயே புடவையை மாத்திட்டு பேண்ட் சட்டையை போட்டுட்டு. கண்ணாடி முன்னாடி போய் மூஞ்சி கழுவிட்டு பொட்டை எடுத்துட்டு பூவை எடுக்க போகும் போது எங்க அண்ணன் ஞாபகம் வந்துச்சு அதனால சரி விடு போ தானே எடுத்துக்கலாம் அப்படின்னு சொல்லி பூவை மட்டும் தலைல வச்சுக்கிட்டு தூங்கிட்டேன் காலையில எழுந்து பூவ எடுத்து டஸ்பின்ல போட்டு ஜடையை பிரித்துவிட்டு போனிடெயில் போட்டு ஆபீஸ்க்கு போயிட்டேன்


 அங்க போய் ஃபார்மாலிட்டிஸ் எல்லாம் முடிச்சிட்டு திங்கட்கிழமை வந்து வேலையில சேர்ந்துக்க சொல்ல நானும் சரி அப்படின்னு சொல்லி சனி ஞாயிறு இரண்டு நாள் லீவுல நான் தங்குவதற்கு வீடு தேட ஆரம்பிச்சேன். ஒரு மாதம் ஆபீஸ் போக பிறகு ஒர்க் ப்ரம் ஹோம் கொடுத்ததனால நான் தங்கி இருந்த அப்பார்ட்மெண்ட்லயே இருந்து வேலை பார்க்க ஆரம்பிச்சேன். அப்பொழுது வீட்டிலிருந்து போன் வந்தது பேசிக் கொண்டிருந்தேன் அப்பொழுதுதான் அம்மா சொன்னாங்க உங்க அண்ணி மாசமா இருக்கா அப்படின்னு எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம் நான் சித்தப்பா வாக போறேன்னு உடனே அண்ணி அம்மா கிட்ட இருந்து போன வாங்கி ஹே ரம்யா எப்பிடி இருக்க நீ அத்தை ஆக போற அப்படின்னு சொல்லி கிண்டல் பண்ண நானும் பதிலுக்கு அப்படியா சரி எனக்கு மருமகளா இல்ல மருமகன பெத்து கொடுக்க போறியா அப்படின்னு கேட்க ஒரே சிரிப்பா இருந்தது. வீட்டிலேயே தனியாக வேலை செய்யும்போது ரொம்ப போர் அடிக்க ஆரம்பிச்சது நான் ஒர்க் பண்ணும் போதெல்லாம் என் காலில் கொலுசு என் கையில வளையல் காதுல தோடு இதெல்லாம் இல்லாதது ஏதோ வித்தியாசமா ஒரு உணர்வா இருந்துச்சு. சாயந்தரம் வேலைய முடிச்சுட்டு போய் குளிச்சிட்டு வந்து என் பேக்கை திறந்து துணி எடுக்கும் போது அதுல என்னோட புடவையை பார்த்தேன் எடுத்து கட்டிக்கலாமா அப்படின்னு ஒரு எண்ணம் உடனே ஒரு ப்ளூ கலர் புடவையை எடுத்து என் தோள்பட்டைள போட்டு கண்ணாடி முன்னாடி போய் பார்த்தேன் ரொம்ப அழகா இருந்துச்சு அப்புறம் மனசுக்குள்ள ஏதோ ஒரு எண்ணம் டேய் ரமேஷ் நீ ஒன்னும் பொம்பளை இல்லடா நீ பையன் நீ ஏன் இந்த மாதிரி எல்லாம் யோசிக்கிற அப்படின்னு தோணவும் மறுபடியும் புடவை எடுத்து திரும்ப வச்சுட்டேன். அப்புறம் பேண்ட் ஷர்ட் போட்டு முகம் கழுவிட்டு கண்ணாடில போய் பாக்குறப்போ சரி வேற எதுவும் பண்ண வேணாம் தல முடிய வேணா ஜடை பின்னி போட்டுப்போம் இதில் என்ன இருக்கு அப்படின்னு சொல்லி ஜடை பின்ன போன அப்பொழுது அம்மா எனக்கு முதல் முதல்ல ஜடை பின்ன நியாபகம் வந்ததனால நடுவகுடு எடுத்து எம் முடிய ரெண்டு பக்கமா பிரிச்சு ரெட்டை ஜடை பின்னிக்கொண்டு சாமி ரூமுக்கு போய் சாமி கும்பிட்டு விட்டு எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்து ஏனோ திருநீர் வைக்கிறது பிடிக்காது அதனால குங்குமத்தை எடுத்து என் நெத்தியில வச்சுக்கிட்டு போய் கண்ணாடியை பார்த்தேன் ரெட்டை ஜடை பின்னி குங்குமம் வச்சி ரொம்ப அழகாவே இருந்தேன் அப்புறம் அப்படியே போய் தூங்கிட்டேன். ஒரு நாள் ஏன் வீட்டுக்கு எதிர் வீட்ல என்ன மாதிரியே ஊர்ல இருந்து வந்து இங்க வேலை செய்ற பிரியா என்கிற ஒரு பொண்ண பார்த்தேன் அவள பாத்தது எனக்கு ரொம்ப புடிச்சி இருந்துச்சு. பிரியா மேல எனக்கு காதல் வர ஆரம்பிச்சிருச்சு எனக்கு முடி நீளமா இருக்கத நான் அவ கிட்ட காட்டிக்கல இரண்டு பேரும் பேசி பழக ஆரம்பிச்சோம் அப்போ எல்லாம் கேட்டுக்கிட்டே இருப்பா எதுக்கு எப்ப பார்த்தாலும் தலையில தொப்பி போட்டு சுத்துறன்னு நான் அவ கிட்ட ஒன்னும் இல்ல அப்படின்னு சொல்லி வேற ஏதாவது பேச ஆரம்பிச்சிடுவேன் ஆனா டெய்லி நைட் நான் தூங்கும்போது ஜடை பின்னிட்டு தான் தூங்குவேன்.

Comments

Popular posts from this blog

Ramesh to Ramya ( END )

 பிறகு அடுத்த நாள் காலை இருவரும் சகஜம் போல் பேசிக் கொண்டுஇருந்தோம் அப்போ நான் சொன்னேன் இனிமே நமக்குள்ள எந்த சண்டையும் நடக்காது உனக்கு புடிச்ச படி நான் கடைசி வரைக்கும் இருப்பேன் அப்படின்னு உடனே பிரியா சொன்னா சரிடா ஆனா ஒரு கண்டிஷன். என்னடி ? நம்ம நிச்சயதார்த்தத்திற்கும் கல்யாணத்திற்கும் ஏன் முதலிரவுக்கும் கூட நம்ம ரெண்டு பேரும் புடவையில் தான் இருக்கணும், முக்கியமா நம்ம கல்யாணத்த அன்றைக்கு நம்ம ரெண்டு பேரும் மணப்பெண் அலங்காரத்தில் தான் இருக்கணும் அப்படின்னு சொல்ல எனக்கு உள்ளுக்குள்ள ஆயிரம் சொந்தக்காரங்க வருவாங்க அவங்க எல்லாம் என்ன பாத்து என்ன நினைக்க போறாங்க என்ற கவலை இருந்தாலும் ஏற்கனவே கிராமத்தில் இருக்கவங்களும் என் கூட படிச்சவங்க என் சொந்தக்காரங்க எல்லாம் என்ன பொண்ணா வாழ ஆசைப்படுகிறேன் என்று தான் நினைச்சுட்டு இருக்காங்க பிரியா சைடு சொந்தக்காரங்க யாருமே இல்ல என்னுடைய எதிர்காலமே பிரியாதா அப்படின்னு முடிவு பண்ணதுக்கு அப்புறம் அவளுக்காக என்ன செஞ்சா என்ன அப்படின்னு தோணுச்சு உடனே நான் ஒத்துக்கிட்டேன் . இதைக் கேட்ட அம்மா அண்ணி அப்பா அண்ணன் எல்லோருக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம். பிறகு நிச்சயதார்த்த...

Saree Love (Final part)

 ‌அவர்கள் ரூமை விட்டு வெளியே சென்றவுடன் மதன் தன்னை கண்ணாடியில் கவனிக்கத் தொடங்கினான். இடுப்பு வரை நீளமாக பின்னப்பட்டிருந்த தன் கூந்தல் தன்னை நீ ஒரு பெண் என்று வாசனையால் உணர்த்தும் மல்லிகை பூ தன் கூந்தல் முழுக்க அலங்கரிக்கப்பட்டதையும் கவனித்தான். தன் தலையை அசைக்கும் போத்தெல்லம் அங்கும் இங்குமாய் அழகாக ஆடும் தனது ஜிமிக்கி புடவை முந்தானையையும் புடவை மடிப்பையும் சரி பார்க்கும் போது சத்தமிடும் வளையல்கள் ஒரு அடி முன்ன பின்ன நடந்தாலே ஜல் ஜல் என்று ஊரையே கூட்டும் கொலுசின் ஓசை. அனைத்தையும் தன்னை அறியாமலே அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் போது கலா உள்ளே வந்தால் தன் மகனின் இந்த மணப்பெண் தோற்றத்தை பார்த்து அதிர்ச்சியில் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீருடன் அவனை கட்டி அணைத்தால். என்னுடைய பொண்ணு இன்னைக்கு மணப்பெண் ஆகிட்டா அப்படின்னு சொல்லி சிரிக்க மதனுக்கும் வெட்கம். அப்படியே மாப்பிள்ளை பார்க்க பெண் வீட்டார்கள் வந்தால் மணப்பெண்ணை தோளில் கை வைத்தபடியே மணப்பெண் தோழிகள் அறையை விட்டு வெளியே கூட்டி வருவது போல் தன் மகனை மணப்பெண் அலங்காரத்தில் அறையை விட்டு வெளியே வெட்கத்துடன் கூட்டிக்கொண்டு வந்தால் பின்பு அவனை மேஜையில...

குலதெய்வ வேண்டுதல் ( Final part )

 இப்போ ஒன்னும் அவசரம் இல்ல நாளைக்கு காலைல வரேன் அப்ப சொல்லு அப்படின்னு சொல்லிட்டு போயிட்டா நான் ரூம்ல கண்ணாடி முன்னாடி நின்னு நைட்டியோடயும் தலை முடியை இழுத்து வாரி ஜடை பின்னி தலை நிறைய மல்லிகை பூ வச்சு பொட்டு தோடு என்று என்னோட முகத்தை பார்த்து யோசிச்சுகிட்டு இருந்தேன். என் கனவுல வந்த அந்த விஷ்ணு தான் என் வருங்கால துணையா அது எப்படி கனவுல வந்த ஒரு நபர் நேரில் வர முடியும் அப்படியே நேரில் வந்தாலும் கனவுல வந்த அதே உறவு முறையிலேயே நேர்ல வர முடியும் உலகத்துல எவ்வளவோ பொண்ணுங்க இருந்தும் பொண்ணு போல இருக்கும் என் மேல அவர் ஏன் காதல் வசப்படணும் அப்படி காதல் வசப்பட்டாலும் அவருடைய குடும்பம் எப்படி என் குடும்பத்திற்கும் நெருங்கிய நண்பர்களாக இருக்க முடியும் ஒரு வேளை இதுதான் கடவுள் எனக்கு கொடுக்கிற வழியா? அப்படி நான் யோசிக்க இன்னொரு பக்கம் என்னதான் இருந்தாலும் நான் உடலளவுல ஒரு ஆண் ஆனால் நான் பெண் போல தோற்றத்தில் இருந்தும் என்ன பத்தி முழுசா தெரிஞ்சி இருந்தும் என்னை ஏத்துக்கிற அனிதா தான் என்னுடைய வாழ்க்கை துணையா கடவுள் எனக்கு விட்ட வழியா? பல குழப்பத்துல கண்ணாடி பார்த்துகிட்டு இருந்த நான் படுத்து தூங்...