Skip to main content

Feelings shy 🙈

 எங்க அக்காவ பொண்ணு பாக்க மாப்ள வீடுல இருந்து வராங்க எங்க அம்மா அக்காவ அலங்காரம் பன்னிட்டு இருந்தாங்க நான் உள்ள போனேன் அம்மா சொன்னாங்க டேய் முடி இப்டி பொம்பள மாறி வச்சுருக்க இத பாத்தா மாப்ள வீட்டு ஆளுங்க உன்ன பொட்ட பையன்னு நெனைச்சு சம்மந்தம் பண்ணாம போய்ருவாங்க பேசாம இந்த புடவைய கட்டிடு வா நான் தல சீவி ஜடை பின்னி விட்றேன்னு ஒரு நாள் பொம்பலயா உன் அக்காவுக்கு தங்கச்சி யா இரு டா கெஞ்சி கூத்தாடி கேட்டாங்க செரின்னு நானும் புடவை கட்டி தோடு, கொலுசு,வளையல் எல்லாம் பொட்டுடு வந்தேன் அம்மாக்கும் அக்காவுக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம், அப்பறம் மாப்ள வீட்டு ஆளுங்க வந்தாங்க நான் அக்காவ கூட்டிட்டு போய் காஃபி குடுத்தோம் அவங்களுக்கு அக்காவ புடிச்சு போச்சு அக்காவுக்கு பூ வச்சு விட்டாங்க மாப்லயோட அம்மா அப்போ தான் பொன்ன புடிச்சிருக்குனு அருத்தமாம் அப்பறம் என்ன பாத்து நீ ஏன் மா வெரும் தலயா இருக்க வான்னு சொன்னாங்க நான் வேணாம்னு சொன்னேன் அம்மா பாத்து மொரச்சாங்க நான் போனேன் திரும்ப சொல்லி மல்லிக பூ வச்சு விட்டு அம்மாட்ட சொன்னாங்க எனக்கு இணொரு பையன் இருக்கான் மா மலேசியால உங்க ரெண்டாவது பொன்ன நல்ல லட்சணமா இருக்கா தருவீங்களான்னு அக்கா அம்மா சிரிச்சிட்டே அவ சின்ன பொண்ணுங்க அடுத்த ஆண்டு தான் படிப்ப முடிகுறானு சொன்னாங்க, பரவாலங்க வெயிட் பண்றோம்னு சொல்லிட்டு போய்டாங்க , அவங்க போன அப்பறம் எங்க அம்மா கேட்டாங்க என்னடா அந்த மாப்ள ஓகே வானு எனக்கு ஒரே வெக்கம் ஆனா வெளிய காட்டிகல சும்மா வெளாடதம்மானு சொல்லிட்டு கதவுக்கு பின்னால் போய் ஒளிஞ்சுகிட்டேன் , ஒடனே அக்கா சொன்னா அதான் முடிவு ஆகிடுச்சே மா மாமியார் மருமகள் க்கு பூ வச்சு விட்டாங்கள்ள அப்பறம் என்னனு சொல்லி சிரிச்சாங்க , நான் போக்கானு சொல்லிட்டு வெக்க பட்டு ரூம்க்கு ஓடிடென் புது பொண்ணுக்கு வெக்கத்த பாரு சொல்லி சிரிச்சாங்க



Comments

Anonymous said…
Please write in English
18 December 2024 at 02:02
Post a Comment

Popular posts from this blog

Ramesh to Ramya ( END )

 பிறகு அடுத்த நாள் காலை இருவரும் சகஜம் போல் பேசிக் கொண்டுஇருந்தோம் அப்போ நான் சொன்னேன் இனிமே நமக்குள்ள எந்த சண்டையும் நடக்காது உனக்கு புடிச்ச படி நான் கடைசி வரைக்கும் இருப்பேன் அப்படின்னு உடனே பிரியா சொன்னா சரிடா ஆனா ஒரு கண்டிஷன். என்னடி ? நம்ம நிச்சயதார்த்தத்திற்கும் கல்யாணத்திற்கும் ஏன் முதலிரவுக்கும் கூட நம்ம ரெண்டு பேரும் புடவையில் தான் இருக்கணும், முக்கியமா நம்ம கல்யாணத்த அன்றைக்கு நம்ம ரெண்டு பேரும் மணப்பெண் அலங்காரத்தில் தான் இருக்கணும் அப்படின்னு சொல்ல எனக்கு உள்ளுக்குள்ள ஆயிரம் சொந்தக்காரங்க வருவாங்க அவங்க எல்லாம் என்ன பாத்து என்ன நினைக்க போறாங்க என்ற கவலை இருந்தாலும் ஏற்கனவே கிராமத்தில் இருக்கவங்களும் என் கூட படிச்சவங்க என் சொந்தக்காரங்க எல்லாம் என்ன பொண்ணா வாழ ஆசைப்படுகிறேன் என்று தான் நினைச்சுட்டு இருக்காங்க பிரியா சைடு சொந்தக்காரங்க யாருமே இல்ல என்னுடைய எதிர்காலமே பிரியாதா அப்படின்னு முடிவு பண்ணதுக்கு அப்புறம் அவளுக்காக என்ன செஞ்சா என்ன அப்படின்னு தோணுச்சு உடனே நான் ஒத்துக்கிட்டேன் . இதைக் கேட்ட அம்மா அண்ணி அப்பா அண்ணன் எல்லோருக்கும் ரொம்ப சந்தோஷம். பிறகு நிச்சயதார்த்த...
20 comments
Read more

Saree Love (Final part)

 ‌அவர்கள் ரூமை விட்டு வெளியே சென்றவுடன் மதன் தன்னை கண்ணாடியில் கவனிக்கத் தொடங்கினான். இடுப்பு வரை நீளமாக பின்னப்பட்டிருந்த தன் கூந்தல் தன்னை நீ ஒரு பெண் என்று வாசனையால் உணர்த்தும் மல்லிகை பூ தன் கூந்தல் முழுக்க அலங்கரிக்கப்பட்டதையும் கவனித்தான். தன் தலையை அசைக்கும் போத்தெல்லம் அங்கும் இங்குமாய் அழகாக ஆடும் தனது ஜிமிக்கி புடவை முந்தானையையும் புடவை மடிப்பையும் சரி பார்க்கும் போது சத்தமிடும் வளையல்கள் ஒரு அடி முன்ன பின்ன நடந்தாலே ஜல் ஜல் என்று ஊரையே கூட்டும் கொலுசின் ஓசை. அனைத்தையும் தன்னை அறியாமலே அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் போது கலா உள்ளே வந்தால் தன் மகனின் இந்த மணப்பெண் தோற்றத்தை பார்த்து அதிர்ச்சியில் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீருடன் அவனை கட்டி அணைத்தால். என்னுடைய பொண்ணு இன்னைக்கு மணப்பெண் ஆகிட்டா அப்படின்னு சொல்லி சிரிக்க மதனுக்கும் வெட்கம். அப்படியே மாப்பிள்ளை பார்க்க பெண் வீட்டார்கள் வந்தால் மணப்பெண்ணை தோளில் கை வைத்தபடியே மணப்பெண் தோழிகள் அறையை விட்டு வெளியே கூட்டி வருவது போல் தன் மகனை மணப்பெண் அலங்காரத்தில் அறையை விட்டு வெளியே வெட்கத்துடன் கூட்டிக்கொண்டு வந்தால் பின்பு அவனை மேஜையில...
33 comments
Read more

Arjun's life Part - 1

The Seeds of Change In the quiet lanes of a small Tamil village, nestled between the gentle curve of a river and rows of lush, green paddy fields, lived a boy named Arjun. At 13, he was of average height, with a face that still held the softness of childhood. His eyes sparkled with a curiosity that was sometimes mistaken for mischief, and his hair—still short and unruly—was a source of teasing from his mother, Vani, and his older sister, Priya. "Arjun, why don’t you let your hair grow long like the other boys in the village?" Vani had asked one evening, her voice gentle as she ran her fingers through her son's short curls. "I don't know, amma," Arjun replied, looking into the mirror with a frown. He had always felt indifferent about his hair, seeing it as something he simply had to maintain. But something about the way his mother spoke—so tenderly, as if it were the most natural thing—made him think differently. "Long hair is beautiful," Priya said...
Post a Comment
Read more